Witamina D3 wpływa na wiele procesów zachodzących w organizmie człowieka. Niedobory, nawet te niewielkie mogą przyczyniać się do upośledzenia funkcjonowania niemal wszystkich układów. Jest to o tyle niepokojące, że nawet 90% ludności w Polsce może cierpieć na deficyt związku. Rozpoznanie awitaminozy jest trudne, a utrzymanie optymalnego stężenia bez odpowiedniej wiedzy wydaje się niemożliwe. Jak wykryć niedobór witaminy D3 w organizmie?
Niedobór witaminy D3 - przyczyny, objawy i skutki
Witamina D3 syntetyzowana jest przez organizm głównie pod wpływem promieniowania ultrafioletowego. Na jej produkcję wpływa jednak wiele czynników - pora roku, szerokość geograficzna, kolor skóry czy wiek. Związek w niewielkim stopniu może być również dostarczany na drodze egzogennej, czyli wraz z pożywieniem (ryby, jaja, ser żółty, mleko, podroby).
Niedobór witaminy D3pojawia się bardzo często, a wśród wiodących przyczyn można wymienić:
- nieodpowiednio zbilansowaną dietę
- upośledzenie syntezy skórnej
- zaburzenia hydroksylacji
- zbyt niską ekspozycję na działanie promieni słonecznych
- choroby przewlekłe (np. zespół złego wchłaniania)
Objawy niedoboru witaminy D3
Objawy niedoboru stanowią często wyzwanie nawet dla lekarzy, są bowiem nieoczywiste i nie wskazują jednoznacznie na deficyt witaminy D3. Jakie są symptomy?
- bóle kości i mięśni
- bezsenność
- zaburzenia pracy układu pokarmowego (biegunki, brak apetytu)
- osłabienie i złe samopoczucie
- obniżona odporność
Skutki niedoboru witaminy D3
Większość osób ma świadomość konsekwencji długotrwałego deficytu witaminy D3 - przynajmniej częściowo - powszechnie wiadomo, że wywołuje osteoporozę i inne zwyrodnienia układu kostnego. A to przecież nie wszystko - jak pokazały nowe badania, niedobory witaminy D mogą być ściśle powiązane z ryzykiem wystąpienia kilku jednostek chorobowych:
- cukrzyca typu 2
- depresja
- schorzenia sercowo - naczyniowe
- otyłość
- choroby neurodegeneracyjne (Parkinson, Alzheimer)
Niski poziom witaminy D3 w organizmie jest bardzo niebezpieczny dla dzieci. Cholekalcyferol bierze czynny udział w procesach intensywnego wzrostu organizmu i warunkuje prawidłowy rozwój kośćca. Wszelkie niedobory mogą prowadzić do rozwoju krzywicy i opóźnionego zarastania ciemiączka.
Witamina D3 - norma
Optymalny poziom witaminy D3 w organizmie jest bardzo istotny dla zachowania zdrowia. Utrzymuje równowagę wapniowo - fosforanową ustroju, oddziałuje na pracę nerek i jelit, bierze udział w procesie mineralizacji tkanki kostnej i zębów. Wspomaga działanie układu krwionośnego, wpływa pozytywnie na układ nerwowy i immunologiczny, reguluje procesy proliferacji, różnicowania i apoptozy wielu typów komórek.
Odpowiedni poziom witaminy D3 wynosi 30 - 50 ng/ml i jest taki sam dla wszystkich grup wiekowych. Wartości, które znajdują się poniżej lub powyżej normy powinny budzić niepokój i z pewnością wymagają interwencji.
Witamina D3 - dawkowanie
Zrównoważona podaż witaminy D3 to bardzo istotny element zapobiegania niedoborom (i ich konsekwencjom). Powinna być dopasowana do aktualnych, indywidualnych potrzeb - choć warto wspomóc się oficjalnymi zaleceniami. Polskie wytyczne dotyczące suplementacji witaminy D pochodzą z 2018 roku i przedstawiają się następująco:
400 - 600 IU na dobę
suplementację można bezpiecznie rozpocząć od pierwszych dni życia, niezależnie od sposobu karmienia
600 - 1000 IU na dobę
w przypadku przebywa na słońcu przez minimum 15 minut dziennie, suplementacja w okresie od maja do września nie jest konieczna (choć nadal bezpieczna). W okresie jesienno - zimowym należy wdrożyć dodatkową suplementację
800 - 2000 IU na dobę
w przypadku przebywa na słońcu przez minimum 15 minut dziennie, suplementacja w okresie od maja do września nie jest konieczna (choć nadal bezpieczna). W okresie jesienno - zimowym należy wdrożyć dodatkową suplementację
800 - 2000 IU na dobę
w przypadku przebywa na słońcu przez minimum 15 minut dziennie, suplementacja w okresie od maja do września nie jest konieczna (choć nadal bezpieczna). W okresie jesienno - zimowym należy wdrożyć dodatkową suplementację
800 - 2000 IU na dobę
w zależności od masy ciała, trybu życia i stanu zdrowia, suplementację należy stosować przez cały rok
2000 - 4000 IU na dobę
w zależności od masy ciała, trybu życia i stanu zdrowia, suplementację należy stosować przez cały rok
2000 IU na dobę
Witamina D3 - jak zbadać jej poziom?
Witamina D3 znajduje się w skórze pod postacią 7-dehydrocholesterolu, a dzięki działaniu promieni słonecznych przekształca się w wątrobie w nieaktywną prewitaminę 25(OH)D3. To właśnie tę formę powinno analizować badanie stężenia witaminy D3. Pozwala to na precyzyjną i obiektywną ocenę wysycenia organizmu, nie tylko w przypadku niedoboru, ale i nadmiaru.
W skrajnych przypadkach (związanych najczęściej z poważnym stanem chorobowym - krzywicą, sarkoidozą i gruźlicą) analizie poddaje się stężenie aktywnej formy witaminy D3, czyli 1,25 (OH)2D3. Procedura jest jednak skomplikowana i kosztowna. Nie sprawdza się w diagnostyce niedoborów, ponieważ aktywna postać nie musi wykazać niskiego stężenia, nawet jeśli takie faktycznie występuje. Specjaliści uważają, że nie daje miarodajnych wyników, które niezbędne są w procesie diagnostycznym.
Kiedy wykonać badanie?
Znajomość poziomu witaminy D3 jest istotna w diagnostyce i leczeniu wielu chorób (np. krzywica, osteomalacja czy osteoporoza), ale istnieje kilka innych przesłanek do sprawdzenia poziomu witaminy D3 w organizmie. Jakie są wskazania?
- wykryte zaburzenia wchłaniania (np. stany zapalne jelit)
- rzadka ekspozycja na promienie słoneczne
- stosowanie leków obniżających wchłanianie witaminy D3 (np. preparaty przeciwpadaczkowe)
- stosowanie diet redukcyjnych lub ograniczających
- nadczynność przytarczyc
- przewlekłe choroby nerek i/lub jelit
- choroby autoimmunologiczne
- ciąża
Badania warto również przeprowadzić w przypadku podejrzenia przedawkowania, po przekroczeniu 65. roku życia i celem kontroli stężenia w czasie suplementacji (po ok. 3 miesiącach od rozpoczęcia terapii).
Jak przygotować się do badania?
Podstawowe badanie poziomu witaminy D3 w organizmie nie jest procesem skomplikowanym, nie wymaga też specjalnych przygotowań - może być przeprowadzone o dowolnej porze dnia, nie trzeba być na czczo. Warto jednak zadbać o wygodną odzież i odpowiedni wypoczynek.
Przed badaniem należy bezwzględnie poinformować personel medyczny o wszystkich przyjmowanych lekach i suplementach diety (również tych zawierających witaminę D3).
Wyniki i ich interpretacja
Dla każdej grupy wiekowej stosowane są takie same normy. Jak interpretować wyniki?
- < 20 ng/ml (niedobór) - zalecana jest suplementacja
- 20 - 30 ng/ml (stężenie suboptymalne) - suplementacja powinna być podtrzymana lub zwiększona po konsultacji z lekarzem, który oceni sytuację kliniczną
- 30 - 50 ng/ml (stężenie optymalne) - dawka suplementu powinna zostać utrzymana
- 50 - 100 ng/ml (stężenie podwyższone) - dawka suplementu może zostać utrzymana lub obniżona zgodnie z zaleceniami lekarza
- 100 - 200 ng/ml (stężenie potencjalnie toksyczne) - dawka suplementu powinna zostać obniżona
- > 200 ng/ml (stężenie toksyczne) - należy zaprzestać suplementacji do momentu, w którym stężenie będzie mieściło się w optymalnym zakresie
Przyjęte wartości mogą się nieznacznie różnić w zależności od laboratorium wykonującego badanie.
Koszty badania
Ceny usług medycznych są bardzo zróżnicowane, a dysproporcje mogą sięgać nawet 50%. Badanie stężenia poziomu witaminy D3 w organizmie wacha się zazwyczaj pomiędzy 75 a 140 złotych. Wysokość stawki zależna jest przede wszystkim od standardu i wyposażenia placówki, a w dalszej kolejności także województwa czy nawet miasta.
Witamina D3 stanowi około 90% całej puli witaminy D w organizmie człowieka. Regularna kontrola poziomu związku umożliwia wykrycie i wdrożenie terapii w przypadku niedoborów, co istotnie zmniejsza ryzyko wystąpienia wielu poważnych schorzeń. Badanie laboratoryjne to najczęściej stosowany - bo praktyczny i wiarygodny sposób wykrywania nieprawidłowości stężenia. Choć wiąże się z kosztami, to dobra inwestycja - zdrowie jest przecież bezcenne.
"Wiedza społeczeństwa na temat roli witaminy D3 oraz konieczności monitorowania stężenia jej metabolitu we krwi" - A. Smuda, A. Baran, A. Brzozowska, M. Skórska, I. Załęska, Studenckie Koło Naukowe, Zakład Kosmetologii Profesjonalnej, Katedra Kosmetologii, Wydział Rehabilitacji Ruchowej, Akademia Wychowania Fizycznego im. B. Czecha w Krakowie
E. Marcinowska-Suchowierska, Klinika Medycyny Rodzinnej i Chorób Wewnętrznych Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie
"Czy umiemy wiarygodnie mierzyć stężenia klinicznie ważnych metabolitów witaminy D? Problemy i ich konsekwencje" - Z. Bartoszewicz, A. Kondracka, R. Jaźwiec, M. Popow, M. Dadlez, T. Bednarczuk, Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i Endokrynologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Zespół Kliniczno-Badawczy Epigenetyki Człowieka, Zakład Neuropeptydów, Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego, Środowiskowe Laboratorium Proteomiki, Instytut Biochemii i Biofizyki, Polska Akademia Nauk
"Rola witaminy D3 w chorobach neurodegeneracyjnych" - N. Biedrzycki, Wydział Biologii, Uniwersytet Jagielloński
"Wielokierunkowe działanie witaminy D" - A. Dittfeld, K. Gwizdek, A. Koszowska, K. Fizia, Katedra i Zakład Histologii i Embriologii Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu, Zakład Kinezjologii Wydziału Nauk o Zdrowiu, Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej w Sosnowcu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
"Witamina D – nowe spojrzenie w medycynie i reumatologii" - B. Grygiel-Górniak, M. Puszczewicz, Katedra i Klinika Reumatologii i Chorób Wewnętrznych, Katedra i Zakład Bromatologii, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
"Problem niedoboru witaminy D" - A. Mirowski, A. Didkowska, A. Jachnis, Katedra Higieny Żywności i Ochrony Zdrowia Publicznego Wydziału Medycyny Weterynaryjnej w Warszawie, Katedra i Klinikia Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Onkologicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
"Rola oznaczania witaminy D w praktyce klinicznej" - L. Napiórkowska, E. Franek, Klinika Chorób Wewnętrznych, Endokrynologii i Diabetologii Centralnego Szpitala Klinicznego MSWiA w Warszawie, Zakład Badawczo-Leczniczy Endokrynologii Instytutu Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej PAN w Warszawie
Comments (0)