Mumio to starożytne naturalne lekarstwo, pochodzące z gór Azji Środkowej. Do dziś nie wiadomo, jak dokładnie powstaje mumio. Ta w większości czarno-brązowa substancja zbierana jest w górach Ałtaju. Cechuje się licznymi właściwościami leczniczymi, zwłaszcza ze względu na wysoką zawartość kwasów fulwowych i huminowych. Dla wielu osób mumio wciąż pozostaje nieznaną tajemnicą pełną zdrowia. Co należy wiedzieć o mumio, a także, do czego jest przydatne?
Mumio – co to jest?
Mumio, (sanskryt. shilajit) to podobna do żywicy substancja pochodząca z regionów pasm górskich Ałtaju i Himalajów. Ta tajemnicza czarno-brązowa substancja ma wyjątkowe właściwości lecznicze, szczególnie wpływając na zdrowie kości, układu odpornościowego oraz tężyznę fizyczną i ogólną wydajność organizmu człowieka.
Pochodzenie samego mumio nie jest do końca znane, naukowcy stwierdzają jednak, iż niskotemperaturowe środowisko gór sprzyja fermentacji różnorodnych roślin, których mieszaniną staje się ostatecznie ta czarna substancja. Shilajit obecnie można odnaleźć tylko w kilku miejscach na Ziemi i tylko doświadczeni zbieracze mogą stwierdzić, czy mają do czynienia z mumio, czy też nie. Cechuje się gładką, błyszczącą powierzchnią i mocnym, dymnym aromatem.
Mumio, czy też shilajit w bezpośrednim tłumaczeniu można zrozumieć jako „krew z gór” lub „olej z gór”, ponieważ mumio występuje w szczególności w jaskiniach i szczelinach pasm górskich Azji Środkowej. Tradycyjnie stosowane jest od tysięcy lat jako środek profilaktyczny i tonik w postaci środków z dodatkiem miodu.
Mumio himalajskie i ałtajskie – skład substancji
Związki aktywne zawarte w mumio są nadal dość słabo poznane. Jego głównym składnikiem, odpowiedzialnym za mnogość prozdrowotnych właściwości, wydaje się tzw. dibenzo-α-piron, a także kwas huminowy i fulwowy. Oprócz tego mumio himalajskie i ałtajskie składa się również z ponad 85 minerałów i różnorodnych białek!
Jak w przypadku każdego produktu pochodzenia naturalnego, prozdrowotne funkcje mumio związane są z synergistycznym działaniem między składnikami produktu. O jakich składnikach mumio warto wiedzieć? Są to:
- Dibenzo-α-pirony – grupa metabolitów pochodzenia roślinnego, mykobiontów, czy grzybów. Wykazują różnorodne działanie, choćby przeciwutleniające, przeciwalergiczne i przeciwdrobnoustrojowe;
- Kwasy huminowe – grupa związków organicznych, występujących w glebie, torfie i węglu. Wiążą się z korzeniami roślin, umożliwiając im pobieranie wody i składników odżywczych z gleby. U ludzi z kolei wykazują właściwości umożliwiające poprawę regulacji immunologicznej organizmu;
- Kwas fulwowy – należy do rodziny kwasów organicznych. Na organizm ludzki oddziałuje przeciwzapalnie, przeciwdrobnoustrojowo i wzmacniając dobrą ochronę immunologiczną.
Mumio – na co pomaga shilajit?
Shilajit bogaty jest w minerały, przeciwutleniacze, a nawet korzystne dla zdrowia metale, zapobiegające chorobom. Poprawiają one w ten sposób ogólny stan zdrowia organizmu. Wykazane w badaniach właściwości mumio ukazały, iż suplementacja naturalnego mumio jest w stanie:
- Poprawia funkcje poznawcze – kwas fulwowy to silny przeciwutleniacz, który poprawia funkcje poznawcze. Zapobiega gromadzeniu się białka Tau, które w dużych ilościach uszkadza komórki mózgowe i funkcje poznawcze, takie jak myślenie konceptualne, uczenie się, rozumienie i słuchanie;
- Pomaga w chorobie Alzheimera – działanie przeciwutleniające kwasu fulwowego przeciwdziała uszkadzaniu i starzeniu się komórek mózgowych, poprawiając funkcje poznawcze. To z kolei zapobiega lub łagodzi objawy choroby Alzheimera;
- Sprzyja procesom przeciwstarzeniowym – wysokie stężenie kwasów fulwowych i humusowych sprawia, iż związki przeciwutleniające i przeciwzapalne redukują wolne rodniki, zmniejszając tym samym uszkodzenia komórek w organizmie. Spowalnia tym samym proces starzenia, a także poprawia długość życia;
- Obniża poziom cholesterolu – badania wykazały, iż grupa pacjentów, która otrzymywała shilajit przez okres 3 miesięcy, wykazała znaczny spadek poziomu cholesterolu i trójglicerydów w porównaniu z grupami placebo;
- Poprawia stan układu krążeniowego – właściwości kardioprotekcyjne mumio łagodzą objawy arytmii i zmniejszają ryzyko chorób serca. Stoją za tym przeciwutleniacze, poprawiające zdrowie komórek. Co więcej, mumio ma właściwości hipoglikemiczne, zwiększając produkcję insuliny i ograniczając rozpad skrobi na glukozę;
- Zwiększa płodność u mężczyzn – niektóre badania sugerują, że spożycie mumio ałtajskiego wpływa na znaczny wzrost liczby całkowitej plemników i poprawia produkcję hormonów płciowych, w tym testosteronu u mężczyzn;
- Reguluje miesiączkę – shilajit dba o homeostazę organizmu także przez regulację żeńskich hormonów płciowych, estrogenu i progesteronu. Pomaga tym samym regulować cykl menstruacyjny i zmniejsza skurcze menstruacyjne, a także ból, często towarzyszący w okresie przedmiesiączkowym;
- Łagodzi ból i stany zapalne – właściwości przeciwzapalne mumio pomagają zmniejszyć stany zapalne. Co więcej, mumio odznacza się także zauważalnym zwiększeniem odporności na ból;
- Działa uspokajająco – shilajit cechuje się właściwościami antydepresyjnymi, które pomagają uspokoić zmysły, zmniejszyć objawy lęku, stresu fizycznego i psychicznego.
Jak stosować mumio? – sekrety medycyny ajurwedyjskiej
Mumio ałtajskie dostępne jest w postaci płynu, formy stałej i kapsułek. Jak wyglądają różnice pomiędzy poszczególnymi rodzajami produktów z mumio?
- Mumio żywe – tak nazywane mumio to oczyszczona forma suplementu. Porcję nie większą niż 250 mg (ok. 1 duża łyżka stołowa) można rozpuścić w wodzie, soku lub mleku z dodatkiem miodu (50 ml) i pić od 1 do 3 razy dziennie;
- Mumio w płynie – płynny suplement można pić do dwóch razy dziennie z dodatkiem ulubionego soku, mleka lub wody w proporcjach podobnych j.w.;
- Mumio tabletki – kapsułki z mumio mogą zawierać czysty ekstrakt mumio, a także dodatkowe substancje, takie jak ashwagandha. Tabletki mumio można przyjmować od 1 do 2 razy dziennie, popijając wodą lub mlekiem.
Zalecana dawka mumio ałtajskiego oscyluje w granicach od 300 do 500 miligramów dziennie. Są to bezpieczne dawki, które zostały zweryfikowane na podstawie badań klinicznych.
Bardzo ważne jest, aby pozyskiwać mumio tylko z zaufanego i pewnego źródła. Niefiltrowane mumio może zawierać pewne niebezpieczne grzyby. To właśnie zanieczyszczone mumio ałtajskie z nieznanego źródła może powodować różnorodne problemy zdrowotne, np. zatrucie pokarmowe. Stosując jednak mumio z rzetelnego i znanego źródła, można być pewnym bezpieczeństwa produktu, pomocnego przy długotrwałym leczeniu różnorodnych schorzeń, takich jak anemia, czy reumatoidalnego zapalenia stawów.
Mumio opinie – czy jest skuteczne?
Opinie na temat mumio zdają się jasno podkreślać uwidocznione działanie w walce ze zmęczeniem. Niektórzy użytkownicy suplementów na bazie mumio, czy też czystego surowca zwracają uwagę na zauważalny wzrost wydajności funkcji kognitywnych, jak np. procesów związanych z pamięcią krótko i długotrwałą.
Większość użytkowników z kolei zauważa już po dwóch tygodniach suplementacji poprawę stanu układu immunologicznego i zmniejszenie objawów stanów zapalnych, także przez działanie przeciwbólowe, charakterystyczne dla mumio.
Jeszcze inni zauważają silny związek między stosowaniem mumio a redukcją chęci sięgnięcia po produkty zawierające nikotynę, czy alkohol. Tym samym zdają się potwierdzać badania, sugerujące, iż składniki aktywne mumio mogą mieć zauważalny wpływ na redukcję uzależnienia fizycznego, związanego z potrzebą użycia kolejnej dawki danej substancji.
Warto jednak pamiętać, iż medycyna wciąż bada efekty długotrwałej suplementacji mumio. Z tego też względu nie można poprawnie zweryfikować, czy dane opinie mają przełożenie na badania kliniczne. Dlatego też, jak przy każdej substancji, przed rozpoczęciem suplementacji skutecznym sposobem jest zasięgnięcie rzeczowej porady u lekarza specjalisty w celu dobrania odpowiedniej dawki i czasu trwania suplementacji.
„Antiulcerogenic and antiinflammatory studies with shilajit” – R. K. Goel, R. S. Banerjee, S. B. Acharya, czasopismo naukowe Journal of Ethnopharmacology, Elsevier Science, 1990.
„Shilajit attenuates behavioral symptoms of chronic fatigue syndrome by modulating the hypothalamic–pituitary–adrenal axis and mitochondrial bioenergetics in rats” – D. K. Surapaneni, S. R. Adapa, K. Preeti, G. R. Teja, M. Veeraragavan, S. Krishnamurthy, czasopismo naukowe Journal of Ethnopharmacology, Elsevier Science, 2012.
„Safety and Efficacy of Shilajit (Mumie, Moomiyo)” – J. S. Stohs, czasopismo naukowe Phytotherapy Research, John Wiley & Sons, 2014.
„Antilipid Peroxidative Property of Shilajit” – Y. B. Tripathi, S. Shukla, S. Chaurasia, S. Chaturvedi, czasopismo naukowe Phytotherapy Research, John Wiley & Sons, 1996.
„Phytochemical Investigation of Shilajit” – M. Ali, I. Sahrawat, O. Singh, czasopismo naukowe ChemInform, John Wiley & Sons, 2005.
„Shilajit: a review” – S. P. Agarwal, R. Khanna, R. Karmakar, Md. Khalid Anwer, R. K. Khar, czasopismo naukowe Phytotherapy Research, John Wiley & Sons, 2007.
„Shilajit in Perspective” – E. M. Williamson, czasopismo naukowe Phytotherapy Research, John Wiley & Sons, 2009.
„Effect of Shilajit on rat brain monoamines” – S. K. Bhattacharya, S. Ghosal, czasopismo naukowe Phytotherapy Research, John Wiley & Sons, 1992.
„Clinical evaluation of spermatogenic activity of processed Shilajit in oligospermia” – T. K. Biswas, S. Pandit, S. Mondal, S. K. Biswas, U. Jana, T. Ghosh, P. C. Tripathi, P. K. Debnath, R. G. Auddy, B. Auddy, czasopismo naukowe Andrologia, John Wiley & Sons, 2010.
„Shilajit-induced potentiation of the hypoglycaemic action of insulin and inhibition of streptozotocin induced diabetes in rat” – N. Kanikkannan, P. Ramarao, S. Ghosal, czasopismo naukowe John Wiley & Sons, 1995.
„Review on shilajit used in traditional Indian medicine” – E. Wilson, G. V. Rajamanickam, G. P. Dubey, P. Klose, F. Musial, F. J. Saha, T. Rampp, A. Michalsen, G. J. Dobos, czasopismo naukowe Journal of Ethnopharmacology, Elsevier Science, 2011.
Comments (0)