Miedź w ludzkim ciele - dlaczego warto dbać o jej prawidłowy poziom?

Choć spożywanie śladowych ilości miedzi nie jest popularną praktyką u osób dbających o swoje zdrowie, jest to wciąż ważny, niezbędny dla zdrowia mikroelement. Bez miedzi ludzki organizm nie mógłby prawidłowo funkcjonować. Jaki jest jej wpływ na zdrowie, gdzie się znajduje, a także co wiąże się z nadmiarem i niedoborem miedzi?

Właściwości miedzi – jak wpływa na organizm?

Miedź jest jednym z niezbędnych pierwiastków śladowych w organizmie. Bierze czynny udział w tworzeniu czerwonych krwinek, wzmacnianiu układu odpornościowego i poprawnemu gojeniu ran. Miedź jest również niezbędna w prawidłowym wchłanianiu żelaza i ma istotne znaczenie dla stanu tkanki łącznej.

Pierwiastek magazynowany jest głównie w szkielecie, mniejsza ilość w narządach wewnętrznych, w tym mięśniach, mózgu i wątrobie. Średnie stężenie miedzi w organizmie człowieka wynosi od 80 do 150 miligramów. Jakimi jeszcze właściwościami cechuje się miedź?

• Miedź jest niezbędna dla oddychania komórkowego – znacząco przyczynia się do produkcji energii, którą możemy przeznaczyć w ciągu dnia;

• Ma działanie przeciwzapalne – miedź ma naturalne działanie immunostymulujące i przeciwzapalne, zwiększające odporność organizmu na infekcje i choroby sezonowe;

• Odgrywa rolę w działaniu wielu enzymów – miedź bierze udział w metabolizmie takich składników odżywczych jak węglowodany, lipidy i żelazo;

• Pełni rolę przeciwutleniającą – jest kofaktorem dysmutazy ponadtlenkowej, kluczowego enzymu w obronie organizmu przed zjawiskiem nadmiernego utleniania w komórkach;

• Reguluje neuroprzekaźniki – jako kofaktor reakcji syntezy noradrenaliny przyczynia się do prawidłowego działania układu nerwowego.

Naturalne źródła miedzi – gdzie jest jej najwięcej?

Dzienne zapotrzebowanie na miedź mieści się w przedziale 0,8 i 0,9 miligrama pierwiastka. Zazwyczaj w ciągu dnia wraz ze zbilansowaną dietą konsumujemy od 1 do 1,5 miligrama miedzi. Dawka ta jest całkowicie bezpieczna dla zdrowia. Jeśli poziom miedzi jest jednak zbyt niski, można spróbować go zrównoważyć za pomocą następujących produktów spożywczych:

• Wątróbka wołowa – statystycznie zawiera aż 11 miligramów miedzi na 100 gramów

• Sproszkowane kakao – zawiera 3 miligramy miedzi na 100 gramów

• Zielona herbata – każde 100 gramów zawiera 2,4 miligrama miedzi

• Orzechy nerkowca – zawierają 2 miligramy miedzi na 100 gramów

• Nasiona słonecznika – zawierają 1,8 miligramów miedzi na 100 gramów

• Ostrygi i małże – zawierają ok. 1 do 2 miligramów miedzi na 100 gramów

• Suszona soczewica – zawiera 0,8 miligrama miedzi na 100 gramów

• Fasola biała – zawiera 0,6 miligrama miedzi na 100 gramów

• Banany – zawierają 0,1 miligrama miedzi na 100 gramów

Podane wartości mogą różnić się w zależności od pochodzenia, daty ważności, a także świeżości danego produktu.

Dzienne zapotrzebowanie na miedź – co należy wiedzieć?

Miedź nie może być samodzielnie wytwarzana przez organizm człowieka, z tego względu musi być spożywana wraz z pożywieniem. Szacowane wartości odpowiedniego spożycia miedzi, jak wspomnieliśmy wyżej, wynoszą od 0,8 do 0,9 mg dziennie dla młodzieży i osób dorosłych. W przypadku dzieci poniżej siódmego roku życia jest to 0,3 do 0,5 mg na dzień. Kobiety w ciąży i karmiące piersią powinny z kolei spożywać od 1 do 1,3 mg na dzień.

Należy wspomnieć, iż nawet niewielka ilość miedzi wystarczy naszemu organizmowi, nadmiar pierwiastka jest natychmiast wydalany wraz z przewodem pokarmowym i moczowym. Przyjmowanie do 5 mg substancji na dzień nie stanowi poważnego problemu dla organizmu.